EU QUERO SER MARIÑEIRO
Eu quero ser mariñeiro,
no meu barco navegar,
ir deixando no camiño
ronseles de escuma
que cortan o mar.
Eu quero ser mariñeiro,
á lúa segredos contar,
pintar de azul os meus soños,
de azul e verde
como o mar.
Eu quero ser mariñeiro,
cos peixes xogar e cantar,
vivir buscando sereas
agochadas nos corais.
Eu quero ser mariñeiro,
lixeiro nas ondas brincar,
chegar ata o horizonte
co meu perfume de sal.
Eu quero ser mariñeiro,
no meu barco navegar,
ir deixando no camiño
ronseles de escuma
que cortan o mar.
Eu quero ser mariñeiro,
á lúa segredos contar,
pintar de azul os meus soños,
de azul e verde
como o mar.
Eu quero ser mariñeiro,
cos peixes xogar e cantar,
vivir buscando sereas
agochadas nos corais.
Eu quero ser mariñeiro,
lixeiro nas ondas brincar,
chegar ata o horizonte
co meu perfume de sal.
Poema que están traballando @s alumn@s de 3º de EP na clase de Educación Artística
TI QUES SER MARINEIRO, EU...
ResponderEliminarSon mariñeiro, seino
porque cando pecho os meus ollos
fago sempre o mesmo,
navego, navego.
...........
E son mariñeiro, seino
porque cando o vendaval me abraza
busco as praias
e durmo, mírame.
...............
E son o almirante desta barca
e o remeiro, e as velas
e a quilla e o tolete
e o temón e o patrón
..................
Seino, o mar é a miña casa
porque non canso das vagas
non me amedrentan os ventos
eu o meu mellor perfume e o salitre.
........................
E se o meu rumbo cambia
o lugar ese ao que chego
é precisamente o lugar
que ía a buscar e que por fin atopo.
...................
Miña rosa dos ventos é a tristura
E os meus rumbos son as ausencias
.......................
E cando miña e miña proa é doada
e o meu sol brilla,
é porque son eu o que navega
na procura da inmensidade
...............................
Son mariñeiro, seino
porque isto que escribo
é precisamente, o océano
o mar dos miñas verbas.
....
Gústame a vosa bitácora
Apertas salgadas
Moitas grazas polas túas fermosas palabras, que fan aflorar sentimentos aínda máis fermosos. O mar da a vida, acolle as nostalxias e as esperanzas,dibuxa ledicias e tristuras, é fiel compañeiro de inquedanzas e sempre ofrece o brío necesario para enfrontar a existencia.
ResponderEliminar