NANA DA LÚA CHEA

Da pruma de Manuel M. Caamaño ( Homesdepedra ) chéganos este fermoso poema adicado á súa filla Maruxa. A xestación deste poema explícanola el mesmo:

"Había unha vez un poeta…
E diredes vós: Poetas haiche ben deles. Pero este do que quero falar, tiña unha particularidade; Estaba na cadea.

E non vaiades a pensar que estaba preso por ser unha mala persoa , por roubar ou por ter cometido algunha falcatruada. Non , estaba no cárcere por non pensar igual que a xente que mandaba no pais nese momento.

Isto aconteceu fai xa moitos, moitos anos antes de vos naceredes , ou a vosa mestra ou eu ; e o poeta chamábase Miguel Hernández.

O coitado poeta , durante os longos días de cadea , lembrábase da súa dona e do seu fillo de poucos meses, os cales facía moito de menos, e para eles compuxo unha fermosa poesía , ou meu entender unha das mais fermosas nanas xamais escritas, e que levaba por titulo “Las Nanas de la Cebolla”. A vosa mestra de seguro que vos poderá ler un anaquiño dela.

Pero todo isto ben a conto de que eu un día , cando a miña filla era aínda un bebe, cantáballe a miúdo esta nana o carón do seu berce para arrolala.
Un día mentres entonaba eu os versos de Miguel Hernández, fixeime como Maruxa, (que é o nome de miña filla) ollaba dende o seu berce e a través dos vidros da fiestra a lúa chea que acababa de saír por encima dos montes próximos. A pequena estarricaba os seus braciños cara ela , tal que parecía querer collela cas súas manciñas.

Entón ocorréuseme escribir unha pequena poesía , na que contaba como Maruxa tentaba coller a lúa , e aproveitei a rima que tiña aínda na cabeza das “Nanas de la Cebolla” para facer a miña...."

“Nana da Lúa Chea”.

Dende o meu berce vexo
A lúa chea.
Con cariña de pote
Lúa serea.

Eu quero tela!

Estarricando os brazos
Quixen collela.

Non cheguei a tocala
Cos meus dediños,
Que so estaba preto
Pra os meus olliños.

Lúa de prata!,

eu quixera meterte
na miña cama.

Ó meu lado un sorriso
Do mais fermoso,
Na cariña da nai
E agarimoso.

Fita pra min!,

Eu xa non quero a lúa,
Quérote a ti! .

Manuel M. Caamaño

Podes escoitar na voz de Joan Manuel Serrat "Las nanas de la cebolla":